Trzy kobiety z Ewangelii

Robiąc remanent w komputerze natknęłam się na starożytne prezentacje, które robiłam w ramach nauki programu Powerpoint, ilustrując je moimi wczesnymi grafikami na Paincie. Nie znałam jeszcze wszystkich możliwości tego programu, uczyłam się metodą prób i błędów. Grafika wydaje mi się dziś bardzo prymitywna, a teksty... No cóż, byłam dużo młodsza i pełna pewnego rodzaju emocji, których kobiety w takim wieku i podobnej sytuacji zwykle doświadczają. Dziś napisałabym to inaczej, zwłaszcza końcówkę...


Miłość Ukrzyżowana

Trzy kobiety

Trzy kobiety z Ewangelii - Maria z Betanii, kobieta która namaściła olejkiem stopy Jezusa i Maria Magdalena – dosyć późno i tylko w tradycji zachodniej połączone w jedno, zostały nawróconą prostytutką.

W ikonografii zawsze u stóp Pana albo krzyża, piękne i strojne z długimi, bujnymi włosami, aby móc w razie czego otrzeć jego nogi.

Wiele umiłowały

Wszystkie trzy miały nieuregulowaną sytuację życiową – żadnej wzmianki o mężach lub dzieciach.

Były młode i piękne.

Kochały Jezusa.

Znalazły się w którymś momencie życia u jego stóp - kobieta z olejkiem namaszczając je, Maria z Betanii słuchając a Magdalena pod krzyżem.

Kobieta z olejkiem

Ten jeden ekstrawagancki gest zapisany w Ewangelii tak wiele o niej mówi…

Jest namiętna, szczodra w miłości i skrajnie prostolinijna w okazywaniu jej.

Nie szuka swego - ilekroć kocha daje wszystko, także swoje ciało zamiast myśleć o łapaniu męża i urządzaniu się w życiu.

Maria z Betanii

Żadne z trójki rodzeństwa nie weszło w związki małżeńskie, nie ma o tym wzmianki. Produkty rodziny dysfunkcyjnej?

Łazarz ucieka w śmierć i potrzebuje wskrzeszenia.

Marta w kompulsywną aktywność i potrzebuje przywrócenia właściwych proporcji.

Najlepsza cząstka

Piękna i czysta Maria żyje miłością i tęsknotą za swoim Mistrzem i obiera najlepszą cząstkę.

Dobrze, że Jezus jej to powiedział, a ewangeliści zapisali, bo zapewne nikt nigdy by nie wpadł, że więdnięcie w staropanieństwie w domu brata można by tak nazwać

           

Siedem demonów Marii Magdaleny

Być może były to te najczęściej spotykane:

Ten od rozpaczy i zwątpienia

Ten od myśli samobójczych albo bluźnierczych

Ten od dzikich fantazji seksualnych

Ten od lęku albo

Od paraliżującej niemocy, a może był to zestaw bardziej egzotyczny – jedno jest pewne Magdalena była kobietą udręczoną.

           

Uwolniona 
Jezus wkroczył w jej ciemność i zamienił udrękę na słodkie jarzmo miłości.

 Miłości, która na pewnym poziomie musi pozostać niespełniona i nie  pomaga ustawić się w życiu jako szanowana żona i matka.
Magdalena przyjmuje te warunki i idzie w mrok i ciemność tajemnicy.

„Słodkie łoże miłości”

„Na krzyżu poślubił mnie Pan, krzyż jest słodkim łożem miłości, tam słucham Jego milczenia…”

Magdalena spędziła resztę życia na rozważaniu tej prawdy. Szkoda, że nie spisała swoich wniosków.

W istocie jedynym słodkim łożem miłości, na które może liczyć każda ludzka miłość jest krzyż i tęsknota niespełniona

Odwieczna tęsknota

Jest w sercu człowieka głęboka tęsknota za spotkaniem w pięknej wzajemnej miłości i zjednoczeniem w świętym akcie, tyleż duchowym, co fizycznym.

To wspomnienie Raju, świata przed upadkiem.

Duchowość i seksualność, dwa aspekty tej samej miłości oddzieliły się od siebie i wypaczyły – pierwsza odcięta od korzenia, druga sprowadzona do poziomu fizjologii.

Bez wzajemności

Wzajemność w miłości też jest wspomnieniem  Raju. Po upadku, z dwojga kochanków tylko jedno kocha, drugie pozwala się kochać, jeśli ma swoje powody.
Ilekroć kocham,  mam pewność, że nie jestem kochana. Mogę liczyć na zakłopotanie, zniecierpliwienie, w najlepszym wypadku sympatię i współczucie, w najgorszym – litość i pogardę.

Samotność

Paradoksalnie, w swojej miłości człowiek pozostaje sam. Zostaje odrzucony gdy wychodzi na jaw jego bezbronność i zależność od kochanej osoby. Miłość nie jest atrakcyjna, wygląda jak słabość.

Można tylko opowiedzieć o niej Bogu i zapytać dlaczego obdarza nas tym kłopotliwym pragnieniem, które nie może doznać zaspokojenia…